Senat RP ustanowił rok 2024 rokiem Witolda Gombrowicza. 120. rocznica urodzin jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku jest okazją do przypomnienia dorobku powieściopisarza, dramaturga, eseisty i nowelisty.
Jego twórczość cechują: analiza psychologiczna człowieka uwikłanego w spuściznę kultury, filozofia stosunków międzyludzkich, demaskowanie rozmaitych wzorców obyczajowych i kulturowych, zagadnienia niedojrzałości i fascynacji młodością, ról klasowych, jak też poczucie absurdu, obrazoburstwo względem przyjmowanych przez społeczeństwo wartości oraz różne dziedziny psychologii erotycznej. Te elementy przeplatały się w jego najważniejszych utworach: powieściach: Ferdydurke, Trans-Atlantyk, Pornografia i Kosmos, oraz dramatach, między innymi: Iwona, księżniczka Burgunda i Ślub.
Od 1939 roku przebywał na emigracji: do 1963 w Argentynie, od 1964 aż do śmierci we Francji. Ważną częścią jego twórczości był prowadzony w latach 1953-1969 Dziennik, w którym autor w sposób ironiczny, cyniczny i z humorem opowiadał własne losy, podejmował dialog z różnymi nurtami filozoficznymi czy z tradycją kultury polskiej oraz komentował bieżące wydarzenia polityczne.
Gombrowicz zyskał sławę w ostatnich latach życia, był wówczas wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, której nie otrzymał. Od 1960 roku jego dorobek budzi trwałe zainteresowanie na świecie. Niemal wszystkie jego utwory zostały przełożone na kilkanaście języków.
Fot. Witold Gombrowicz by Bohdan Paczowski żródło garystockbridge617.getarchive.net Collections - GetArchive