Sejm RP uchwalił 2024 rokiem Kazimierza Wierzyńskiego w 130. rocznicę urodzin poety, prozaika i eseisty.
Kazimierz Wierzyński debiutował w 1913 roku wierszem Hej, kiedyż, kiedyż, ale właściwym debiutem był tomik Wiosna i wino. Książką, którą sam Wierzyński uznał za „dzieło swojego życia” była Wolność tragiczna - zbiór poematów w stylu romantycznym, poświęconych zmaganiom o odzyskanie niepodległości.
Stały współpracownik miesięcznika „Skamander” oraz „Wiadomości Literackich”. Recenzent literacki i teatralny „Gazety Polskiej”. Zdobywca złotego medalu w konkursie literackim IX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku za tom poezji Laur olimpijski.
Tragizm zmagań wojennych poeta zawarł w tomach: Ziemia-Wilczyca, z poematem Barbakan warszawski, Róża Wiatrów oraz Krzyże i miecze. II wojna światowa zaznaczyła się wyraźnym piętnem w zaangażowanych politycznie wierszach poety, na co wpływ miał również jego dramat osobisty - utrata połowy rodziny w czasie okupacji i powstania warszawskiego.
Wierzyński wypowiadał się również w prozie. Ogłosił dwa tomy opowiadań o tematyce zaczerpniętej z wydarzeń obu wojen światowych - Granice świata i Pobojowisko, wybór recenzji i felietonów teatralnych W garderobie duchów, szkic odczytowy Współczesna literatura polska na emigracji, książkę Moja prywatna Ameryka oraz zbiór esejów o charakterze wspomnieniowym i literackim Cygańskim wozem. Miasta, ludzie, książki.
Dzieła poety przetłumaczono na języki europejskie, zwłaszcza Laur olimpijski i Życie Chopina oraz osobny wybór wierszy w przekładzie angielskim.
