Biblio (Filia nr 32 MBP Lublin) przy ul. Szaserów 13 zaprasza na wernisaż wystawy Cienka struna. Obrazy Iriny Syzonenko i dzieci z Lublina, który odbędzie się 28 maja 2024 roku o godz. 15.00.
Wystawa będzie czynna do 28 czerwca 2024 roku.
We współczesnym, zurbanizowanym społeczeństwie, często w warunkach działań wojennych i upadku moralności, gdy następuje gwałtowna erozja wartości duchowych, niezwykle istotna staje się rola kultury duchowej i zachowanie pozytywnego bagażu emocjonalnego.
Integralną częścią tej kultury jest fenomen twórczości dziecięcej, która pełni zarówno funkcję niezależnej wartości artystycznej, jak i środka zrozumienia otaczającego nas świata. Autorka projektu „Cienka struna. Obrazy Iryny Syzonenko i dzieci Lublina” przeprowadziła w trakcie współpracy szereg zajęć praktycznych z dziećmi w wieku 5-6 lat, których efekty zaprezentowała na tej wystawie.
Projekt miał na celu pokazanie, jak ważne jest nauczanie dzieci w wieku 5-6 lat sztuk plastycznych, jako najważniejszego elementu edukacji dzieci, rozwijania ich wiedzy, uczuć, rozumienia natury rzeczy i wyobrażeń o pięknie.
Autorka projektu stanęła przed trudnym zadaniem – stworzenia ogólnej atmosfery życzliwości, swobody i szansy na osiągnięcie sukcesu dla każdego dziecka, co jest warunkiem prawdziwego dialogu z otaczającym światem. Moim zadaniem jako nauczyciela-malarza było zadbanie o to, aby każdy uczestnik mógł otwarcie cieszyć się z osiągniętych rezultatów i odkryć siebie jako osobę twórczą.
Projekt ten miał także na celu zmianę błędnego przekonania, że dzieci w wieku 5-6 lat nie mają prawdziwej aktywności twórczej i nie potrafią tworzyć dzieł sztuki. Takie oceny nie sprzyjają kształtowaniu się osobowości twórczej i ujawnieniu indywidualnych talentów dziecka. Ta wystawa, będąca efektem zajęć praktycznych, może być uznana za konieczny argument w tej polemice. Niniejsza wystawa z prezentowanymi na niej pracami świadczy o istnieniu procesu twórczego i tworzeniu dzieł sztuki przez młodych malarzy o oryginalnym i elastycznym myśleniu, potwierdzającym indywidualny poziom wyobraźni. Wyraźna emocjonalna kolorystyka ich obrazów przejawiała się w barwie i jasności dźwięku, co jest charakterystyczną cechą percepcji wzrokowej dzieci.
Mali artyści samodzielnie znajdują źródła inspiracji, jednak od profesjonalnego malarza-nauczyciela wymagana była pomoc w nauczeniu metod i sposobów autoekspresji, wypracowania technik i umiejętności pracy.
Dla autora projektu ważne było wspieranie takiej formy kreatywności, jaką jest improwizacja. Próba eksperymentowania w bezpośrednim procesie twórczym tworzenia obrazu w celu przekazania swoich przeżyć emocjonalnych.
Dzieci, tworząc obrazy, psychologicznie, na poziomie podświadomości, chronią się przed dramatycznymi zdarzeniami i perypetiami otaczającego je świata. Obrazy, rysunki itp., które one stworzyły odciągają je od podświadomego strachu, smutnych myśli i chęci płaczu. Dzieci chętnie łączą w swoich rysunkach stworzenia, zjawiska naturalne, elementy flory i fauny, tworząc obrazy przepełnione baśniowym światem pokoju, radości, piękna, blasku słońca. Obrazy te przełamują stereotypy i zło istniejące w świecie dorosłych. To właśnie ta pozytywna zawartość emocjonalna. Styl prac dziecięcych inspiruje profesjonalnych artystów.
Autor tego projektu wyczuł i zidentyfikował cienką granicę pomiędzy swoją twórczością a kreatywnością swoich uczniów, małych malarzy, którzy we współczesnym świecie potrzebują spokoju, ciepła i serdeczności rodziny, miłości i nadziei na lepsze jutro.
Dr Iryna Syzonenko
Lublin
