20 marca w ramach XV edycji otwartych wykładów z historii sztuki 2023/2024 w Filii nr 2 wystąpiła dr Elżbieta Błotnicka-Mazur z tematem pt. Artysta jako „robotnik sztuki” - Biennale Form Przestrzennych w Elblągu. W trakcie spotkania prelegentka przedstawiła w niezwykle ciekawy sposób historię Elbląga, rekonstrukcje architektoniczne na postawie źródeł archiwalnych - m.in.: wąskich, średniowiecznych kamienic. Autorka wykładu poruszyła także kwestię przesiedleń w omawiane rejony geograficzne ludzi zza Buga i „Powrotu do Macierzy Ziem Zachodnich i Północnych” (tematyka poświęcona tzw. Ziemiom Odzyskanym).
Po zapoznaniu słuchaczy z historyczno – kulturowymi przesłankami dr Elżbieta Błotnicka-Mazur opowiedziała o Galerii EL w Elblągu i jest założycielu – Gerardzie Kwiatkowskim.
Gerhard Jürgen Blum-Kwiatkowski - artysta o fascynującej biografii i charyzmatycznej osobowości, tworzył w Niemczech i Polsce. Był organizatorem Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, założycielem m. in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Wolnej Akademii Sztuki w Hünfeld, propagatorem sztuki współczesnej. Twórczość Bluma-Kwiatkowskiego obejmowała malarstwo, kompozycje strukturalistyczne, abstrakcje geometryczne, formy rzeźbiarskie. Różnorodność artystycznych projektów, które zainicjował oraz wkład w popularyzację sztuki polskiej za granicą, świadczą o jego wyjątkowości. Blum-Kwiatkowski nie tylko aranżował przestrzeń dla rozwoju sztuki współczesnej, ale i edukacji artystycznej, traktując sztukę jako uniwersalną formę komunikacji międzyludzkiej.
Podczas wykładu dr Elżbieta Błotnicka-Mazur omówiła także sylwetki innych artystów wystawiających swoje dzieła na Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, które miało pięć edycji. Była to cykliczna impreza w Elblągu w latach: 1965–1973, organizowana i sponsorowana przez elbląskie Zakłady Mechaniczne Zamech. Tylko I i II edycja zakończyła się wykonaniem form przestrzennych. Dokumentacją fotograficzną dzieł przestrzennych zajmował się Bogdan Łopieński. Zakłady zapewniały artystom materiały oraz pomoc techniczną w wykonaniu zaprojektowanych form – w zamian artyści mieli stworzyć formy przestrzenne i przekazać je miastu. Prace miały być wykonane w halach fabrycznych z pomocą pracujących w czynie społecznym robotników. Dzieła przestrzenne stanowiły sojusz artysty i robotnika oraz mariaż sztuki i przemysłu. Z czasem Biennale coraz bardziej odbiegało od propagandowej ideologii, a artyści bardziej zainteresowani możliwością realizacji własnych projektów nie nawiązywali szczególnie do zawartych w programie socjalistycznych treści. W efekcie powstało ponad 50 obiektów umieszczonych w przestrzeni miasta, z czego większość stoi do dziś. Obiektami opiekuje się Galeria EL, natomiast ich właścicielem jest miasto.
Zdjęcia z wykładu wykonała Beata Wijatkowska z Promocji i Marketingu Miejskiej Biblioteki Publicznej.
