14 lipca o godz. 17 Filia nr 2 MBP gościła Piotra Jagielskiego, autora reportażu Święta tradycja, własny głos. Opowieści o amerykańskim jazzie. Spotkanie odbyło się w ramach wydarzeń towarzyszących 14. edycji Lublin Jazz Festiwalu.
Piotr Jagielski jest absolwentem filozofii Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, dziennikarzem muzycznym i pisarzem. Pracuje w dziale kulturalnym PAP. Publikował m. in. w Newsweeku, Kontynentach, Kopalni. Sztuce Futbolu oraz na portalach Onet.pl, xiegarnia.pl i jazzarium.pl. Jest fanem piłki nożnej, co zaowocowało książką Legia Mistrzów - reportażem o warszawskiej Legii z 2016 roku, nagrodzonym Warszawską Premierą Literacką. Jego wielką pasją jest też muzyka jazzowa, co znalazło wyraz w trzech publikacjach. W 2010 roku, w debiutanckiej mini powieści Bird żyje, jednym z bohaterów jest rewolucjonista saksofonu jazzowego Charlie Bird Parker (książka również nagrodzona Warszawską Premierą Literacką). W 2019 wraz z Marcinem Kowalczykiem współprzełożył monumentalną biografię autorstwa Robina D. G. Kelley’ego Thelonious Monk. Geniusz inny niż inni opowiadającą o życiu i losach jednego z największych pianistów jazzowych. Wreszcie w 2021 roku Wydawnictwo Czarne wydało jego reportaż Święta tradycja, własny głos. Opowieści o amerykańskim jazzie, w którym autor prowadzi nas od roztańczonego Nowego Orleanu przez loftowy Nowy Jork po bezpretensjonalne Chicago. Robi to nie tylko z wielką wiedzą, ale przede wszystkim z pasją fana gatunku.
Podczas spotkania Piotr Jagielski opowiedział m.in. jak zaczęła się jego przygoda z jazzem. Pierwszego olśnienia doznał za sprawą kanonicznego dla jazzu album Kind of Blue Milesa Davisa. Potem przyszedł free jazz i inne gatunki. Opowiadał też, że materiały do książki zbierał przez 7 lat. Oprócz tekstów publikowanych w internecie były to rozmowy telefoniczne, mailowe czy bezpośrednio po koncertach, które przeprowadził z bohaterami swojej opowieści, żywymi legendami jazzu: Wyntonem Marsalisem, Lee Koonitzem, Waynem Shorterem (niestety niedawno zmarłym), Sonnym Rollinsem, Peterem Brotzmanem (zmarłym 23 czerwca), Kenem Vandermarkiem, Wadada Leo Smithem czy Roscoe Mitchelem. Jagielski pisze zarówno o postaciach z jazzowego panteonu, jak i tych zapomnianych, ale wartych uwagi i przypomnienia, jak chociażby saksofonista Kalaparusha Maurice McIntyre i kontrabasista Henry Grimes, których losy stanowią pewnego rodzaju metaforę życia jazzmana. Te mini-reportaże są opowiadaniami przede wszystkim o Czarnych muzykach tworzących w trudnych czasach segregacji rasowej, nierówności społecznych i pozbawionych większości praw obywatelskich. Jednocześnie relacje skrzą się dowcipem, mnóstwem anegdot i czymś, co można nazwać czułą narracją wobec bohaterów książki.
Wszystkich zainteresowanych reportażem Piotra Jagielskiego i fanów jazzu odsyłamy do streamingu video z całej rozmowy zamieszczonej na profilu facebookowym Filii nr 2 MBP w Lublinie.
Tekst: Maciej Krawczyk
Zdjęcia: Aleksandra Flis
