W Filii nr 2 MBP, 12 stycznia, mogliśmy wysłuchać wykładu Piotra Majewskiego pt. "Fotografia jako dokument historii. Casus Władysława Sławnego" w ramach XIII edycji wykładów z historii sztuki.
Władysław Sławny (ur. w 1907 r.) był jednym z prekursorów polskiej fotografii prasowej. Kształcił się i działał w Paryżu, gdzie poznał środowisko Agencji Magnum i współpracował z czasopsmami „Vu”, „Regards” oraz "Gazetą Polską". Wczesne lata ukształtowały go jako fotografa humanistycznego - wrażliwego na cierpienie i niesprawiedliwość. Fotografia humanistyczna miała za zadanie przekazywać prawdę o ważnych i trudnych wydarzeniach.
Po powrocie do Warszawy 1950 r. Władysław Sławny został kierownikiem działu fotograficznego czasopisma "Świat". Mieszkając w kraju, dokumentował powojenne życie Polaków. W 1957 r. ponownie wyjechał do Paryża. Przed jego obiektywem znaleźli się m.in. Stanisław Wojcieszyński, Wanda Ładniewska, Józef Czapski, Tadeusz Kantor, Alicja Halicka, Mela Muter oraz wiele innych osób ze świata literackiego i artystycznego.
Fotografie Władysława Sławnego pokazują realia, w jakich funkcjonowali w Paryżu polscy artyści. Sławny bywał na wystawach, wernisażach, odwiedzał pracownie artystów, wykonując całe serie zdjęć dokumentalnych. W jego dorobku znajdują się jednak nie tylko portrety ważnych osobistości, ale także zdjęcia zwykłych mieszkańców Warszawy i Paryża. Fotografie Sławnego są rzeczywistym dokumentem historii, jednakże do odpowiedniego zrozumienia fotografii dokumentalnej potrzebna jest interpretacja oraz osadzenie w szerszym kontekście, który umożliwi odbiorcy dotarcie do treści zawartej w zdjęciu.
Wykład można wysłuchać na YOUTUBE