Krzysztof_Kamil_Baczynski.jpg

 

"W uznaniu zasług Krzysztofa Kamila Baczyńskiego dla polskiej sztuki, polskiej niepodległości i polskiej kultury, w 100-lecie jego urodzin, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłasza rok 2021 Rokiem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego." - głosi uchwała. (PAP)

 

Krzysztof Kamil Baczyński (1921-1944)

Poeta czasu wojny, podchorąży Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów. Urodzony 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Syn Stanisława Baczyńskiego, krytyka literackiego, działacza socjalistycznego i Stefanii z Zieleńczyków, nauczycielki, autorki podręczników szkolnych.

Próby poetyckie rozpoczął już jako uczeń warszawskiego Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego. Pierwszy zachowany wiersz pt. Wypadek przy pracy pochodzi z 1936 roku. Był członkiem ZHP. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej (organizacja Spartakus). W czasie okupacji niemieckiej, którą spędził w Warszawie, zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma: „Płomienie” i „Droga”. Od 1943 roku uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążnią batalionu Armii Krajowej „Zośka” oraz ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy (krypt. Agrykola). Uczestnik Powstania Warszawskiego. Poległ w walce jako żołnierz batalionu „Parasol” Armii Krajowej przy Placu Teatralnym w 1944 roku.

Twórczość poety przypadła głównie na lata okupacji. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w siedmiu egzemplarzach i kilku wierszy w antologiach (Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe), zdążył ogłosić tylko dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane i Arkusz poetycki. Jego wiersze ukazywały się w podziemnych antologiach (anonimowo) i w czasopismach, między innymi w 1943 roku w „Dniu Warszawskim” i „Miesięczniku Literackim”. Był również autorem piosenek żołnierskich. Jako poeta współpracował z referatem literackim Podwydziału Propagandy Mobilizacyjnej „Rój” Biura Informacji i Propagandy AK. W 1942 roku rozpoczął studia polonistyczne na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego.

Pierwszy powojenny wybór wierszy Baczyńskiego ukazał się w 1947 roku (Śpiew z pożogi). Z czasem, poeta uznany został powszechnie za najwybitniejszego twórcę pokolenia wojennego, a nawet stał się przedmiotem kultu, widocznego w najmłodszym pokoleniu.

Mimo młodego wieku był dobrze znany i ceniony w kręgach literackich podziemia. W rękopisach zachowała się szczęśliwie cała jego spuścizna: ok. 500 utworów poetyckich, w tym kilkanaście obszernych poematów, ok. 20 opowiadań i fragmentów prozatorskich, ponadto wierszowany dramat.

W dorobku artystycznym nawiązującym do tradycji romantycznej, wyraziły się przeżycia typowe dla generacji poety: zrozumienie chwili historycznej połączone z patriotycznym nakazem walki z najeźdźcą oraz przeczucia i obawy katastroficzne wobec zagrożenia całego sensu historii,a jako równowaga dla tych postaw widzenie piękna świata i przyrody, liryczna do nich tęsknota. Wreszcie - poczucie i konieczność wyboru między stanowiskiem artysty a obowiązkiem narodowym.

 

Zdjecie: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2479883

 Działalność filii MBP:

Wystawa "Krzysztof Kamil Baczyński"

Wystawa "Krzysztof Kamil Baczyński - nie tylko poeta"

Krzysztof Kamil Baczyński - wystawa

Wystawa o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim

Literackie rocznice